Week 1: Bogota en fusagasuga
Blijf op de hoogte en volg Matta
05 Februari 2018 | Colombia, Fusagasuga
Hola!
Zaterdag 27 januari met 6 uur tijdverschil (dadelijk 7 vanwege de zomertijd) was mijn aankomst in bogota, in het vliegtuig heb ik een spanjaard leren kennen die voor 5 weken door colombia gaat reizen. Samen met hem heb ik de eerste dagen in bogota doorgebracht. Zijn engels is zeer goed dus ik heb aardig wat geprofiteerd van zijn vertalingen.
Samen met hem ben ik naar Monserrate geweest; een berg op 3200m met een prachtig uitzicht van de hoofdstad aan de ene kant en bebossing aan de andere kant. Enige nadeel was dat ik mij niet had ingesmeerd en zo hard ben verbrand dat ik nu, 9 dagen later, nog steeds een rode nek heb met de nodige vervelling.
Bogota heeft een mooi plein (Bolivar square) met het standbeeld van Simon Bolivar in het midden omgeven door een grote oude kerk en oude overheidsgebouwen. Ik heb een rondleiding gevolgd om meer te weten te komen over de historie van colombia. Ondanks dat colombia nu relatief veilig is gaat het veelal over drugs en moorden.
Het wordt streng afgeraden om ´s avonds alleen over straat te gaan en ook diefstal van portemonnees is hier zo heftig dat de meeste hun geld op verschillende plaatsen opbergen en je constant op je hoede moet zijn.
Een lokale colombiaan vertelde mij dat hij 2x is beroofd waarbij hij 1 keer een pistool op zich gericht had.
Ik heb gelukkig niets gemerkt van criminaliteit, iedereen is erg vriendelijk en behulpzaam. Enige nadeel is dat wanneer je alleen reist je ´s avonds niet lekker een rondje kunt wandelen en van de buitenlucht kan genieten. Misschien kan het wel zonder problemen maar als de lokale bevolking het afraad zal ik toch maar luisteren..
De mensen zijn erg gelovig, de jeugd in de hoofdstad die ik heb leren kennen wat minder, maar wel meer gelovig dan in Nederland. De kerken zitten op zondag volledig vol en in de dorpen hangen de huizen vol met kruisjes, jezus en maria en een foto van de paus.
Ik heb op dag 3 de spanjaard verlaten en was volledig afhankelijk van mijn spaans. Korte samenvatting hoe het met mijn spaans zit: ik heb 1,5 uur in een telefoonshop doorbracht om een colombiaanse simkaart en beltegoed te krijgen. Zonder google translation was het mij alsnog niet gelukt :P
De valuta gaat per duizenden, 1 euro is in de praktijk 3200 colombiaanse pesos (COP). Een flesje water is 2000 COP en een grote koffie iets van 3000 - 4000. Juan Valdez is hier de starbucks en is goeie poeier :)
Een biertje in de discotheek is 5000 en dat is vrij veel voor de meeste mensen. Veel jongeren hebben geen baan en als ik verder vraag komt er ineens een zakje met wit poeder tevoorschijn. Gelukkig alleen maar in de discotheek gezien, de meeste mensen willen niets met drugs te maken hebben en willen af van hun imago.
De jongen die mij een rondleiding gaf zei dat colombia de grootste exporteur van cocaïne was, maar dat de gebruikers voor 95% in de USA zitten.
Overigens liggen de coca bladeren hier bij de groenteboeren die op straat staan, maar in die vorm is het slechts een kruid.
De discotheek is een stuk beter dan in Eindhoven, de vrouwen hebben niet zoveel aan en zijn aardig uitdagend gekleed en het dansen is ook uitdagend zeg maar. Het duurde niet lang voordat ik mijn Welcome to Colombia kreeg, dirty dancing is er niets bij...
De overige dagen bracht ik door bij carlos (carlitos), hij woont in een stad met 110.000 inwoners een uurtje van bogota. Deze stad, fusagasuga (fusa in het kort), is ook erg gelovig. Zijn moeder woont hier en zijn pa brengt van ma tm vrij door op het platteland waar je 100 jaar terug in de tijd gaat. Hij heeft elektriciteit maar geen warm water en gasleidingen. Hij heeft een mobiel kookplaatje die hij aan een gasfles aansluit maar deze wordt nauwelijks gebruikt. Er wordt hout gesprokkeld om vervolgens in de keuken in een gat te steken waarbij aan de bovenkant een klein gat is waar je de kookpan op kunt zetten. Een afzuigkap kennen ze niet (ook niet gezien in de luxere huizen daar) en soms is het er erg smokey binnen. Stromend water komt rechtstreeks van de rivier, er hangt een slangetje in de rivier met een gaasje (filter) erover en die slang komt uit bij het huis. Er zit verder wel druk op want je hebt water uit de kraan.
Bovenaan het dorpje (vlakbij bij pasca, een half uur van fusa) is de grootste paramo ter wereld, dat is een gigantisch meer bovenaan de berg die enorm veel bijdraagt aan het ecosysteem. Dit water is zeer helder en ik heb gedronken uit de rivier zonder ziek te worden. Ook heb je daar zeer veel vruchten waarbij ik de meeste niet ken, ik heb alles geproefd. Sommige zit weinig smaak aan maar de meeste zijn erg lekker. Het gebied ligt midden op een heuvel en 100m lopen is een aardige inspanning. De vader van carlos heeft geen auto of motor (de meeste mensen rijden motor hier) en doet alles te voet. Hij heeft 2 honden en een kat die hem overal volgen. 1 ervan is nog een pup en gaat soms goed in sharky mode, ik heb aardig wat tandjes in mijn armen staan :P Overdags werkt zijn pa op het platteland en staat op om 05.00 uur om zijn koeien te melken.
Ik heb kunnen zien hoe de boeren daar werken en verder veel met carlos rondgetrokken om het meer te zien (helaas niet de paramo, dat is 3 uur omhoog wandelen), op de dag dat we zouden gaan met vervoer regende het gigantisch hard. De omgeving is prachtig maar het is zo enorm zwaar om daar rond te wandelen, voor mij dan. De pa van carlos is 74 jaar en loopt mij eruit haha.
Bovenaan de berg zie je soms donkere wolken. Waar wij zijn heeft het nooit geregend, je voelt wel de koude lucht en de harde wind. Met koud bedoel ik 15 graden, een trui hoef je niet aan te doen maar de boeren hier hebben een soort van poncho aan en natuurlijk een sombrero. Sommige rijden op een paard maar de meeste dus op de motor. Alle motoren en auto´s zijn export. Je ziet dus soms een dikke amerikaan van 40 jaar terug inclusief dikke zwarte rook en dan weer een peugeot of volkswagen. De motoren zijn van de jaren 90, opvallend genoeg zijn het allemaal 125, 250 of 300cc´s. Een bmw van 1200cc kennen ze hier niet (ja ik ben dan ook erg verwend).
Omdat carlos geen baan heeft, heeft hij alle tijd om mij rond te leiden. ik heb veel van zijn familie bezocht in de huisjes in de bergen. Het huisje van zijn pa is wel echt het meest basic, maar ze hebben nergens een wasmachine of vaatwasser, ook niet in de stad. Zijn ouders zijn erg aardig en zorgen goed voor mij. Als we op pad gaan betaal ik het vervoer en lunch (op zondag de lunch betaald voor zijn vader, moeder en ons en was 26000 COP - 8 euro.
Dit was in fusa, dus de grotere stad in het buitengebied, maar niet in het centrum. Morgen ga ik samen met hem naar Bogota en vanaf daar trek ik verder door naar het Noorden. Carnaval is een big thing aan de kust, maar dat is al over een week en dat haal ik helaas niet. Maar ik heb mijn portie cerveza en aguardiente (whiskey uit een pak) toch wel gehad..
Het uploaden van de fotos gaat erg traag vanwege de wifi, ik kan 1 foto per keer uploaden en dat duurt 3 minuten per foto met iedere keer een hoop mappen aanklikken. Ik heb er meer dan 100 fotos gemaakt dus hierbij een kleine selectie. Ik zal proberen over een week een internetcafé op te zoeken en weer een reisverslagje te maken.
De apóstrofe heb ik trouwens nog niet gevonden op mijn toetsenbord, wel de veelgebruikte ñ. Handig wanneer ik ooit spaans leer..
Het zal minder aardappels schillen, handwasjes doen en koeien melken worden de komende weken aangezien ik weer naar de stad toe trek. De hostels zijn trouwens erg goedkoop maar die dubbelslapers zijn van het meest goedkoopste hout, iedere keer als ik mij wil omdraaien in bed of zelfs maar mijn been wil scratchen kraakt dat ding als een malle. Als je nagaat dat je soms met 8 personen op de kamer slaapt dan snak ik soms echt naar mijn eigen bedje (ook al staat deze op pallets).
De oordoppen van mijn motor meenemen was trouwens echt de beste keuze ever!
Adios y hasta luego!
Matta
Zaterdag 27 januari met 6 uur tijdverschil (dadelijk 7 vanwege de zomertijd) was mijn aankomst in bogota, in het vliegtuig heb ik een spanjaard leren kennen die voor 5 weken door colombia gaat reizen. Samen met hem heb ik de eerste dagen in bogota doorgebracht. Zijn engels is zeer goed dus ik heb aardig wat geprofiteerd van zijn vertalingen.
Samen met hem ben ik naar Monserrate geweest; een berg op 3200m met een prachtig uitzicht van de hoofdstad aan de ene kant en bebossing aan de andere kant. Enige nadeel was dat ik mij niet had ingesmeerd en zo hard ben verbrand dat ik nu, 9 dagen later, nog steeds een rode nek heb met de nodige vervelling.
Bogota heeft een mooi plein (Bolivar square) met het standbeeld van Simon Bolivar in het midden omgeven door een grote oude kerk en oude overheidsgebouwen. Ik heb een rondleiding gevolgd om meer te weten te komen over de historie van colombia. Ondanks dat colombia nu relatief veilig is gaat het veelal over drugs en moorden.
Het wordt streng afgeraden om ´s avonds alleen over straat te gaan en ook diefstal van portemonnees is hier zo heftig dat de meeste hun geld op verschillende plaatsen opbergen en je constant op je hoede moet zijn.
Een lokale colombiaan vertelde mij dat hij 2x is beroofd waarbij hij 1 keer een pistool op zich gericht had.
Ik heb gelukkig niets gemerkt van criminaliteit, iedereen is erg vriendelijk en behulpzaam. Enige nadeel is dat wanneer je alleen reist je ´s avonds niet lekker een rondje kunt wandelen en van de buitenlucht kan genieten. Misschien kan het wel zonder problemen maar als de lokale bevolking het afraad zal ik toch maar luisteren..
De mensen zijn erg gelovig, de jeugd in de hoofdstad die ik heb leren kennen wat minder, maar wel meer gelovig dan in Nederland. De kerken zitten op zondag volledig vol en in de dorpen hangen de huizen vol met kruisjes, jezus en maria en een foto van de paus.
Ik heb op dag 3 de spanjaard verlaten en was volledig afhankelijk van mijn spaans. Korte samenvatting hoe het met mijn spaans zit: ik heb 1,5 uur in een telefoonshop doorbracht om een colombiaanse simkaart en beltegoed te krijgen. Zonder google translation was het mij alsnog niet gelukt :P
De valuta gaat per duizenden, 1 euro is in de praktijk 3200 colombiaanse pesos (COP). Een flesje water is 2000 COP en een grote koffie iets van 3000 - 4000. Juan Valdez is hier de starbucks en is goeie poeier :)
Een biertje in de discotheek is 5000 en dat is vrij veel voor de meeste mensen. Veel jongeren hebben geen baan en als ik verder vraag komt er ineens een zakje met wit poeder tevoorschijn. Gelukkig alleen maar in de discotheek gezien, de meeste mensen willen niets met drugs te maken hebben en willen af van hun imago.
De jongen die mij een rondleiding gaf zei dat colombia de grootste exporteur van cocaïne was, maar dat de gebruikers voor 95% in de USA zitten.
Overigens liggen de coca bladeren hier bij de groenteboeren die op straat staan, maar in die vorm is het slechts een kruid.
De discotheek is een stuk beter dan in Eindhoven, de vrouwen hebben niet zoveel aan en zijn aardig uitdagend gekleed en het dansen is ook uitdagend zeg maar. Het duurde niet lang voordat ik mijn Welcome to Colombia kreeg, dirty dancing is er niets bij...
De overige dagen bracht ik door bij carlos (carlitos), hij woont in een stad met 110.000 inwoners een uurtje van bogota. Deze stad, fusagasuga (fusa in het kort), is ook erg gelovig. Zijn moeder woont hier en zijn pa brengt van ma tm vrij door op het platteland waar je 100 jaar terug in de tijd gaat. Hij heeft elektriciteit maar geen warm water en gasleidingen. Hij heeft een mobiel kookplaatje die hij aan een gasfles aansluit maar deze wordt nauwelijks gebruikt. Er wordt hout gesprokkeld om vervolgens in de keuken in een gat te steken waarbij aan de bovenkant een klein gat is waar je de kookpan op kunt zetten. Een afzuigkap kennen ze niet (ook niet gezien in de luxere huizen daar) en soms is het er erg smokey binnen. Stromend water komt rechtstreeks van de rivier, er hangt een slangetje in de rivier met een gaasje (filter) erover en die slang komt uit bij het huis. Er zit verder wel druk op want je hebt water uit de kraan.
Bovenaan het dorpje (vlakbij bij pasca, een half uur van fusa) is de grootste paramo ter wereld, dat is een gigantisch meer bovenaan de berg die enorm veel bijdraagt aan het ecosysteem. Dit water is zeer helder en ik heb gedronken uit de rivier zonder ziek te worden. Ook heb je daar zeer veel vruchten waarbij ik de meeste niet ken, ik heb alles geproefd. Sommige zit weinig smaak aan maar de meeste zijn erg lekker. Het gebied ligt midden op een heuvel en 100m lopen is een aardige inspanning. De vader van carlos heeft geen auto of motor (de meeste mensen rijden motor hier) en doet alles te voet. Hij heeft 2 honden en een kat die hem overal volgen. 1 ervan is nog een pup en gaat soms goed in sharky mode, ik heb aardig wat tandjes in mijn armen staan :P Overdags werkt zijn pa op het platteland en staat op om 05.00 uur om zijn koeien te melken.
Ik heb kunnen zien hoe de boeren daar werken en verder veel met carlos rondgetrokken om het meer te zien (helaas niet de paramo, dat is 3 uur omhoog wandelen), op de dag dat we zouden gaan met vervoer regende het gigantisch hard. De omgeving is prachtig maar het is zo enorm zwaar om daar rond te wandelen, voor mij dan. De pa van carlos is 74 jaar en loopt mij eruit haha.
Bovenaan de berg zie je soms donkere wolken. Waar wij zijn heeft het nooit geregend, je voelt wel de koude lucht en de harde wind. Met koud bedoel ik 15 graden, een trui hoef je niet aan te doen maar de boeren hier hebben een soort van poncho aan en natuurlijk een sombrero. Sommige rijden op een paard maar de meeste dus op de motor. Alle motoren en auto´s zijn export. Je ziet dus soms een dikke amerikaan van 40 jaar terug inclusief dikke zwarte rook en dan weer een peugeot of volkswagen. De motoren zijn van de jaren 90, opvallend genoeg zijn het allemaal 125, 250 of 300cc´s. Een bmw van 1200cc kennen ze hier niet (ja ik ben dan ook erg verwend).
Omdat carlos geen baan heeft, heeft hij alle tijd om mij rond te leiden. ik heb veel van zijn familie bezocht in de huisjes in de bergen. Het huisje van zijn pa is wel echt het meest basic, maar ze hebben nergens een wasmachine of vaatwasser, ook niet in de stad. Zijn ouders zijn erg aardig en zorgen goed voor mij. Als we op pad gaan betaal ik het vervoer en lunch (op zondag de lunch betaald voor zijn vader, moeder en ons en was 26000 COP - 8 euro.
Dit was in fusa, dus de grotere stad in het buitengebied, maar niet in het centrum. Morgen ga ik samen met hem naar Bogota en vanaf daar trek ik verder door naar het Noorden. Carnaval is een big thing aan de kust, maar dat is al over een week en dat haal ik helaas niet. Maar ik heb mijn portie cerveza en aguardiente (whiskey uit een pak) toch wel gehad..
Het uploaden van de fotos gaat erg traag vanwege de wifi, ik kan 1 foto per keer uploaden en dat duurt 3 minuten per foto met iedere keer een hoop mappen aanklikken. Ik heb er meer dan 100 fotos gemaakt dus hierbij een kleine selectie. Ik zal proberen over een week een internetcafé op te zoeken en weer een reisverslagje te maken.
De apóstrofe heb ik trouwens nog niet gevonden op mijn toetsenbord, wel de veelgebruikte ñ. Handig wanneer ik ooit spaans leer..
Het zal minder aardappels schillen, handwasjes doen en koeien melken worden de komende weken aangezien ik weer naar de stad toe trek. De hostels zijn trouwens erg goedkoop maar die dubbelslapers zijn van het meest goedkoopste hout, iedere keer als ik mij wil omdraaien in bed of zelfs maar mijn been wil scratchen kraakt dat ding als een malle. Als je nagaat dat je soms met 8 personen op de kamer slaapt dan snak ik soms echt naar mijn eigen bedje (ook al staat deze op pallets).
De oordoppen van mijn motor meenemen was trouwens echt de beste keuze ever!
Adios y hasta luego!
Matta
-
05 Februari 2018 - 17:59
Nico :
Hoi Martijn! Fijn om te lezen dat het goed gaat. Zo zie je maar weer " alles heeft een reden".
Geniet ervan en tot de volgende keer maar weer! Groeten van ons...
-
05 Februari 2018 - 18:46
Ester:
Hey Martijn!
Wat ontzettend leuk om te lezen hoe het met je gaat en wat je allemaal meemaakt! Geniet ervan en pas goed op jezelf! Ik kijk uit naar je volgende verhalen. Groetjes, Iwan, Ester en Guusje -
05 Februari 2018 - 19:14
Astrid:
Hey Martijn, zo te lezen ben je goed gestart en had je geen betere keuze kunnen maken! Erg leuk om je reis op afstand te kunnen volgen. Geniet van iedere dag, van alle nieuwe ontmoetingen en mooie ervaringen. Ik kijk nu al uit naar de verhalen die gaan volgen. Hasta luego! Astrid -
05 Februari 2018 - 20:02
Frank :
Hi Tinus,
Wat een onderneming,petje af voor je!!
Wel interessant om het Columbia ook eens van een andere kant te zien.
Ga je goed en ben benieuwd naar je volgend verslag!
Groetjes van de Lange! -
05 Februari 2018 - 20:03
Saf:
The Colombians.... Als jij een live filmpje van een gnerkende Waldo kunt overhandigen aan de vetnekkerie krijg je five GRAND! Mooi om te lezen amigo. Beware of Devils Breath en veel
plezier :) -
05 Februari 2018 - 20:57
Ralf:
Super maatje echt leuk om te lezen. Fijn dat he ons op de hoogte houdt op deze manier. Sharky mode en welcome to colombia. Echt top wolre! Have fun en geniet ervan maar dat lukt wel zo te horen.
Hug from afar,
Ralf en Nikki -
06 Februari 2018 - 09:59
Brigitte:
Hey Martijn,
Wat leuk om te lezen hoe het met je gaat. Super om zo via de lokale bevolking meer over het land te zien. wat een gaaf avontuur. heel leuk om te lezen en je foto's te kijken. Ben heel benieuwd naar je volgende verslag en foto's. Veel plezier nog en pas goed op jezelf.
Brigitte -
06 Februari 2018 - 15:14
Karin:
Wat ontzettend leuk om te lezen Martijn! Echt gaaf wat je doet! Veel indrukken zeker!
En wij maar bibberen hier in de kou haha! Geniet ervan!
Veel groetjes Karin en Marc.
-
07 Februari 2018 - 12:18
Charlotte:
Wat leuk om al je avonturen hier te lezen! En fijn dat het zo goed verloopt allemaal... Om terug te komen op de food experiences vind ik deze wel toepasselijk: “I gained another pound today...but it’s a pound of knowledge”. Have fun en wel voorzichtig he! Kusjes van het thuisfront. -
07 Februari 2018 - 21:12
Maria:
Hoi Martijn, wat leuk om je reis zo te kunnen volgen. Ben nu al benieuwd naar je volgende verhaal. Je maakt nogal wat mee, en inderdaad terug in de tijd. Heel veel plezier en geniet ervan. Groetjes Maria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
